GÜLÜŞÜ ŞİİRLİM

GÜLÜŞÜ ŞİİRLİM Sımsıcak el eden bal gülüş Kıvılcımlandırdı benliğimi Dağlardaki çoban ateşlerine döndüm Işıl ışıl bir özlemle Çiçeklere büründüm. Güller yağdıran bir el Nakış nakış işledi içime sevgiyi Giydirdi mutluluk adlı gökkuşağı giysiyi Sevincim duramadı yerinde Kuşlara parmak ısırtan bir uçuşla Ulaştı gökyüzünün en yüksek katına Dağlar, denizler selam durdu sevdama Taht kurdum yaşamanın doruğuna Aktım özveri pınarına Gülüşünün verdiği aşkla coştum Mest oldum güzelliğinin şarabıyla Türküleştirdi benliğimi Gözlerinin şiiri Erhan Tığlı