Ne zaman günaydın dese dostlarım Işıl ışıl olur içim ötüşür kuşlar gönlümdeki yuvada dağılır kara bulutlarım güllerle bezenir bahçem sevgilimin şiiriyle öpüşür delikanlı öyküm özlemle fırından yeni çıkmış sıcacık bir ekmğe dönüşür duygum düşüncem
Aşkın çiçeklidir kapısı sevgi ve özveriyle örülü yapısı çıkmaz yıllarca çiçeğinin kokusu temelli gitse bile kalır geride tortusu herkes kiracıdır yoktur kimsede tapusu